Erkek çocuk, kızdan farklı olarak, ilk sevgi nesnesi anneden ayrılmak zorunda kalmış, "mecburen, istemsizce" özgür kılınmıştır; kız ise bağıntılıdır. Özgürlüğün, şeker gibi şahane bir şey olduğu propagandası yapıldığından tabii ki çoğu insan anlamayacak söylediğim şeyi. Erkek, anneden(tabiat ana?) "uzaklaştırılır" ve tüm hayatı boyunca o "cennete" dönmek için debelenir. Kız ise "tabiatın" ta göbeğindedir; eril olanı merak eder ama bu merak, tabiattan ayrılmayı gerektirecektir. Kız, bu karmaşadan tam çıkamaz. Kadınlar bu yüzden "karmaşıktır". Kız ödipal dönemde nesnesini keskin bir virajla değiştirmek zorunda kalmıyor, çünkü erkek kadar sert bir yasaya tabi değil. Babanın yasası erkek için kıyım vaadediyor. Kızın uymadığı takdirde kaybedeceği bir şey yok. Nesnelerin "anası" zaten cepte. Kız kendi doğasına da içkin olan dişilik okyanusundan hiçbir zaman atılmak ve mahrum kalmak zorunda değildir. Dolayısıyla hiçbir zaman "ay
Bilinenden kurtulmak.